Anton Martens, geboren 15 februari 1955 in Haren, kreeg in de jaren negentig van de 20e eeuw zijn schilderlessen van Hans Deuss, kunstschilder te Amsterdam en van Johfra. Hij heeft van beide schilders de techniek van het “glaceren” geleerd. Anton Martens werkt alleen met olieverf en bij daglicht.

Het fantastische of magische speelt in Anton zijn hele leven al een rol. Toeval bestaat niet in zijn ogen. Iedere “toevallige” ontmoeting of gebeurtenis accepteert hij als normaal en zet dit om in een positieve ervaring. Na een snelle en sterke ontwikkeling wordt zijn stijl steeds herkenbaarder. Zo komt bijvoorbeeld vaak de mystiek van de roos in zijn werk terug. Anton Martens ziet zichzelf niet als een surrealist of magisch realistische kunstschilder, maar eerder als een schilder van sferen.

Inspiratiebronnen voor zijn werk zijn o.a. de Prerafaëlieten, maar ook  Waterhouse, G. F. Watts en Turner spelen een grote rol. Muziek is ook een belangrijk element om te komen tot een juiste sfeer. Muzikanten als Justin Hayward, Cocteau Twins, Kate Bush, Daniel Sahuleka, Frida Boccara en Ennio Morricone spelen daar een grote rol in.   Ook van invloed op zijn werk is zijn woonomgeving Harlingen, gelegen aan de Waddenzee. Het heeft hem gedreven tot het maken van het schilderij, getiteld: “Inspiré par la mer”.

Anton Martens heeft o.a. geëxposeerd in Londen, Glastonbury, Brussel, Brindisi, Amsterdam en natuurlijk in Harlingen zijn woonplaats.